[sigplus] Critical error: Image gallery folder przedszkole/biuletyny/2015/5-maj/akademia is expected to be a path relative to the image base folder specified in the back-end.

Noga goni nogę, biegają koniki,/stukają kopytka w rytm muzyki./Jedna rączka kreśli zyg, zyg, zyg./Druga rączka ściera szur, szur szur./Konik skacze sobie hop, hop, hop./Koniku w drogę wiooo! I tak oto z pobliskich pastwisk przygalopował do nas piękny rumak, prezentując dumnie swoją majestatyczną sylwetką ze wszelkich możliwych stron. Powiedzmy sobie wprost – nie każdy może sobie pozwolić na takiego czterokopytnego przyjaciela, ale w naszym przedszkolu hasało aż dwadzieścia kucyków i żaden nie miał sobowtóra. Ten w cętki, tamten malinowy, jeden z rozwianą grzywą, drugi z puszystym ogonem, kołyszącym się z zadowoleniem przy dokładnym przeżuwaniu obiadu z soczystej trawy z odrobiną pachnących ziół. Niektóre w zgodzie udawały się do wodopoju, inne bawiły się w berka na zalanej słońcem łące. Aż tu nagle ciche rżenie – konik pędziwiatr potknął się o jakiś dziwny konar. Zaraz, zaraz, to nie żaden konar, ale ogon! Kostna buława na końcu poruszyła się niespokojnie. Choć właściciel ogona budzi lęk – ciężko opancerzony, zbrojny w kostne guzy i płyty, pas pancernych tarczek opasuje jego grzbiet, cztery rogi osłaniają kark, a wzdłuż grzbietu sterczą kolce – jest łagodnie usposobiony. Wywodzi się z rodziny ankylozaurów, a zwą go Euoplocefal (czyli dobrze opancerzona głowa). Koneser zdrowej, świeżej roślinności, wielbiciel wylegiwania się na łąkach. Właśnie z tego powodu postanowił nas odwiedzić – usłyszał, że w okolicy naszego przedszkola jest duża polana, na której miło może spędzić czas z przyjaciółmi. Tylko gdzie się wszyscy podziali…? Kilka minut i spod naszych ołówków wychynęła cała zgraja roześmianych prehistorycznych gadów. Udanej zabawy!:)

{gallery}przedszkole/biuletyny/2015/5-maj/akademia{/gallery}